Over taboes en ongemakkelijke waarheden​​​​​​​​​​​​​​​​​

Een cliënt mag voelen wat er te voelen valt. Liefde, jaloezie, woede, walging, haat en erotiek, het hoort allemaal bij het leven. En ook een psychotherapeut kan en mag dergelijke emoties in alle heftigheid ervaren. Het hoort bij ons vak. In psychotherapie wordt immers elk gevoel omarmd en gevalideerd. Maar wat als we daarin verstrikt raken? Als de grenzen vervagen in het zich ontvouwende web van de (tegen)overdracht? Op de Dag van de Psychotherapie 2025 hebben we het over taboes en ongemakkelijke waarheden in de spreekkamer.

In de eerste lezing gaat hoofdspreker Frank Yeomans in op hoe tegenoverdracht voelbaar gemaakt wordt en (nog) niet in woorden gevat kan worden. Hij laat ons zien wat je als therapeut nodig hebt om dit te herkennen en goed te hanteren, maar ook hoe behandelingen kunnen vastlopen als dit niet lukt.

Arno van Dam beschrijft in de tweede keynote hoe we als psychotherapeut onze eigen emoties hard nodig hebben bij minder sociale cliënten en hoe we deze emoties constructief kunnen inzetten als instrument binnen het psychotherapeutisch proces.

Twee keynotes

Vijf parallelsessies over taboes

Het middagprogramma biedt u een keuze uit parallelsessies over een gevoelig thema dat zich (n)ooit zou kunnen aandienen bij u in de therapiekamer: seksualiteit en erotiek binnen de therapeutische relatie (Marieke Dewitte); schuld en schaamte in de spreekkamer (Frans Schalkwijk); haat en nijd in de groep (Ingrid Krijnen en Niels Tinga); afkeer en walging bij trauma (Christel Kraaij); ongeloof en verbijstering rond (eer) wraak (Marline Bouwman en Marjolein Njio).

De parallelsessies

Panelgesprek: persoonlijke en ethische dilemma’s

In de tweede helft van de middag gaat Coen Verbraak in gesprek met Remke van Staveren, Arnout ter Haar en Jan Baars over de belastende gebeurtenissen en ethische dilemma’s waarmee zij zich in hun persoonlijke leven en professionele functioneren geconfronteerd zagen. Welke impact had dit op hun werk met cliënten? Wat deelden ze hierover met collega’s? Wat vertelden ze cliënten, en wat juist niet?

We zijn geen robot

Niets menselijks is ons vreemd, dat is van alle tijden. ‘Homo sum, humani nihil a me alienum puto,’ schreef ook al de Romeinse toneelschrijver Terentius (ca.190- 159 v.Chr.). Psychotherapeuten zijn geen robot. We blijven dus onszelf en elkaar verbazen met gevoelens als woede, jaloezie en wreedheid, maar gelukkig ook met liefde, inzicht, hoop en schoonheid. We sluiten deze dag daarom af met een persoonlijk gesprek met schrijfster Lize Spit over haar werk en haar leven.

De sprekers